Саяхан гадуур ажилтай замын түгжрээнд гэлдэрч явтал гар өргөн зогсох нэг бүсгүйг зам дагуу бууна гэхээр нь суулгаж амжив. Хэсэг явсны эцэст ард суусан бүсгүй миний нэрийг хэлж өөрийгөө таних эсэхийг асууж байна. Хэсэг будилсны эцэст би түүнийг танив.
Энэ хүнийг би аль 10 жилд байхын танина. Бүр түүнтэй жил гаран үерхэж байсын. 8-р ангид ордог намар манай сумын сургуульд үе тэнгийн нилээн хэдэн сурагчид энэ тэндээс шилжиж ирлээ. Шинэ сурагчид шилжиж ирэхээр харах гээд л хөвгүүд завсарлагаанаар гүйлддэг байлаа. Би ч юунаас нь дутахав ангийнхнаа дагаад салхилчихдаг байсан болохоор хотоос ирсэн доод ангийн охиныг харахаар гүйлдэв. Тэр охиныг харсан манай ангийнхан хөөх гээд л дуу алдаад л хөөрхөн охин байна энэ тэр гээд л сүйд болжийлаа. Надад ч бас лаг харагдаж байсан шиг санагдана хэхэ. Ингээд л жаахан зав чөлөө гарахаар тэр охины тухай бодол орж ирээд болохоо байж билээ. 8-р ангиа төгөсдөг хавар зориг гарган бичсэн захиагаа гарт нь атгуулж хариугаа авах гэж 7 хоног түүний гэрлүүгээ харих замд нь албаар тааралддаг байлаа. Ингээд л түүний зөвшөөрч байна гэдэг үгийг сонсоод зүрх амаар гарахаа дөхөж, хамаг бие минь салгалж байсан санагдана. Яаж яваад гэртээ хүрээд ирснээ сүүлд нь санахгүй байж билээ. Ингээд л бид 2-ийн үерхэл эхэлж олон сайхан дурсамжуудыг бие биедээ хадгалах болж билээ. Хичээлээ хамт хийж, хамт гадуур алхаж, уулзах боломжгүй үедээ захиа бичиж бүр англи хэлний Америк багшаараа захиагаа зөөлгөдөг байсан. Манай ангийн зарим охид хөвгүүд бид 2-т атаархдаг байлаа хэхэ. Одоо бодоход бие биедээ "БИ ЧАМД ХАЙРТАЙ" гэж хэлж байснаа санаж байна. Хүүхдийн гэнэн бодлоор тэр үед үнэхээр л хайртай болсон мэт бодогдож, хөөрч байсан байх. 9-р ангиа төгсөөд зуны амралтаараа бүүр хөдөө нэг сар гаруй яваад ирэхэд тэр буцаад хотруугаа шилжээд явчихсан байж билээ. Түүнд баяртай ч гэж хэлж чадаагүй юм. Тэр үед одоогийнх шиг утас шөрмөс байгаагүй болохоор надтай холбоо барьж чадаагүй гэсэн. Түүнээс хойш ганц ч удаа холбоо барьж, уулзаагүй юм. 10-р ангидаа бөөн уйтгар гуниг орж хичээлээс өөрийг хийхгүй гэж өөрийгөө шийтгэж суралцсаар их сургуульд орж билээ.
Гэтэл олон жил уулзаагүй тэр хүнтэй ингэж гэнэт таарч, тэр намайг мартаагүй таньж байгаад нь баярласан шүү. Хүмүүнлэгийн ухааны их сургуулийн англи хэлний ангийг онц дүнтэй дүүргэж одоо нэгэн хувийн компанид сайн ажиллаж байгаа гэсэн. Бид хоёр хэн хэн нь тэр үеийнхээ дурсамжуудыг мартаагүй байсан.
Ингэж гэв гэнэт анхныхаа үерхэлийг дурсаж амжив :-)
Энэ хүнийг би аль 10 жилд байхын танина. Бүр түүнтэй жил гаран үерхэж байсын. 8-р ангид ордог намар манай сумын сургуульд үе тэнгийн нилээн хэдэн сурагчид энэ тэндээс шилжиж ирлээ. Шинэ сурагчид шилжиж ирэхээр харах гээд л хөвгүүд завсарлагаанаар гүйлддэг байлаа. Би ч юунаас нь дутахав ангийнхнаа дагаад салхилчихдаг байсан болохоор хотоос ирсэн доод ангийн охиныг харахаар гүйлдэв. Тэр охиныг харсан манай ангийнхан хөөх гээд л дуу алдаад л хөөрхөн охин байна энэ тэр гээд л сүйд болжийлаа. Надад ч бас лаг харагдаж байсан шиг санагдана хэхэ. Ингээд л жаахан зав чөлөө гарахаар тэр охины тухай бодол орж ирээд болохоо байж билээ. 8-р ангиа төгөсдөг хавар зориг гарган бичсэн захиагаа гарт нь атгуулж хариугаа авах гэж 7 хоног түүний гэрлүүгээ харих замд нь албаар тааралддаг байлаа. Ингээд л түүний зөвшөөрч байна гэдэг үгийг сонсоод зүрх амаар гарахаа дөхөж, хамаг бие минь салгалж байсан санагдана. Яаж яваад гэртээ хүрээд ирснээ сүүлд нь санахгүй байж билээ. Ингээд л бид 2-ийн үерхэл эхэлж олон сайхан дурсамжуудыг бие биедээ хадгалах болж билээ. Хичээлээ хамт хийж, хамт гадуур алхаж, уулзах боломжгүй үедээ захиа бичиж бүр англи хэлний Америк багшаараа захиагаа зөөлгөдөг байсан. Манай ангийн зарим охид хөвгүүд бид 2-т атаархдаг байлаа хэхэ. Одоо бодоход бие биедээ "БИ ЧАМД ХАЙРТАЙ" гэж хэлж байснаа санаж байна. Хүүхдийн гэнэн бодлоор тэр үед үнэхээр л хайртай болсон мэт бодогдож, хөөрч байсан байх. 9-р ангиа төгсөөд зуны амралтаараа бүүр хөдөө нэг сар гаруй яваад ирэхэд тэр буцаад хотруугаа шилжээд явчихсан байж билээ. Түүнд баяртай ч гэж хэлж чадаагүй юм. Тэр үед одоогийнх шиг утас шөрмөс байгаагүй болохоор надтай холбоо барьж чадаагүй гэсэн. Түүнээс хойш ганц ч удаа холбоо барьж, уулзаагүй юм. 10-р ангидаа бөөн уйтгар гуниг орж хичээлээс өөрийг хийхгүй гэж өөрийгөө шийтгэж суралцсаар их сургуульд орж билээ.
Гэтэл олон жил уулзаагүй тэр хүнтэй ингэж гэнэт таарч, тэр намайг мартаагүй таньж байгаад нь баярласан шүү. Хүмүүнлэгийн ухааны их сургуулийн англи хэлний ангийг онц дүнтэй дүүргэж одоо нэгэн хувийн компанид сайн ажиллаж байгаа гэсэн. Бид хоёр хэн хэн нь тэр үеийнхээ дурсамжуудыг мартаагүй байсан.
Ингэж гэв гэнэт анхныхаа үерхэлийг дурсаж амжив :-)
1 comment:
сонирхолтой юм болсон байна шүү ингэхэд ингэж бичиж болжийгаа муу кккк хардуулав даа хө хахаха гэж инээв
Post a Comment