Ер нь би гэдэг хүн сургууль төгсөж хоолондоо залгаснаас хойш юу хийж гүйцээв ээ гэж бодогдоод тоолсон чинь тоймтой юм үлдсэнгүй ээ. Уул нь зөндөө ажил байхын гол нь өөрөө сэтгээд хийсэн нь ховор юм, хүний өгсөн үүргээр бол сайн л амжуулсан байхын. Уул нь оюутан байхдаа жаахан мэрийдэг хүн байж билээ. Даанч сүүлдээ эрс буураад хувиа хичээсэн бессемист болж хувирсан юм шиг байна. Гэтэл яг тийм гэхээр нийтэч хэвээрээ байхын. Яасан олон найз нөхөдтэй байсын сүүлдээ байгалийн шалгарал яваад зарим нь давааны ёроолд үлдэж, заримыг нь би замдаа гээж, зарим нь намайг гээж эцсийн шалгаруулалтанд эрчүүдээс 3 сайн найз үлддэг байна ш дээ. Дотно гэдэг утгаараа л даа. Гэхдээ сайхан найзууд олоон олон. Монголдоо төдийгүй гадаад бий.
Би их сургуулийн хоёр лаг найз, нэг 10 жилийн тас найзтай хүн л дээ. Алдаж оносон амьдралын нугачаа бүрийд хамтдаа байж аажуухан ч гэсэн бид хэд хамт өтлөж байна хэхэ.
Хамгийн эхлээд багын найзаасаа хэлий л дээ.
Тэр бид 2 бүүр горшокны найзууд. Сумын яслид мөлхөж яваад мөргөлдөж танилцаж билээ. Тэр бамбарууштай горшоктой би чонотой горшоктой. Хааяа горшокоо булаалдаж уралцдаг байлаа гээд хадуураад байхгүй юу хэ хэ. Бараг л мэдээ орох цагаасаа найзалсан хоёр баагий. Мөн ч олон зодолдож тэр хэрээрээ эвлэрсэн юм байна даа багадаа. Харин ухаан сууснаасаа хойш нэг удаа ч гар зөрүүлж тэр байтугай ам зөрж үзээгүй юм даг. Найз нар ямар байдаг тийм л замаар явсан. Хоосон хонгио, хоолтой мантуутай байхдаа ч бие биенээ орхиогүй ээ. Бараан өдрүүд таарвал хамт гуньж, баяртай өдөр байвал дарвайтлаа инээлдээд л арван жилээ хүртэл нэг ангид төгсөж нэг мэдэхэд бид хоёр найзлаад 22 жил өнгөрч. 10 жилээ төгсөөд үй зайгүй найзтайгаа их сургуульд орохоор ээждээ үнсүүлээд аавыгаа дагаад хотын бараа харваа. Хөөх хот гэдгийг чинь анх үзээд баахан балмагдаж, хаана яваагаа ч мэдэлгүй эргүүтсээр нэг муу юм гэр сургууль хоёрынхоо хооронд гэлдэрдэг байж билээ. Мань хүн Багшийн дээдэд би МУИС-т орсийн. Тэр үед гар утас гээч нь бараг байхгүй бие биенээ хүн амьтнаас сураглан байж уулздаг байлаа. Одоо манай энэ хүн солонгос оронд ажиллаж амьдарч байна. Байнга л мессенжерт орж ирнэ. Заримдаа бүгдийг мартаад баахан буу халчихана гэж байгаа. Багын найз Мэндээ бид хоёрын нөхөрлрсөн түүх товчхондоо нэг ийм.
Би гэж гөжүүд баагий МУИС-ийн геологийн анги авчихаад түүндээ орохгүй гэж аавийгаа баахан шатааж байж ангиа солиулан МКС-ийн хэрэглээний математикийн ангид 9 сарын 1-нд арайхийн орж амжив. Тэгсэн нь их сургуулийнхаа 2 найзтай учрах гээд л зүтгээд байсийн байж.
Анх ангидаа ороод Архангай нутгийнхаа сайн ярьвал нэг суманд төрсөн Нямаа гээч даруухан, хэнтэй ч яриа өдчихдөг бандитай таарваа. Бид 2 чинь уул нь бие биенээ аймгийн математикийн олимпиад дээр хэд хэдэн удаа харж байсан удаатай л даа. Манай энэ хүн аймгийнхаа нэг номерийн тоочин, урдуураа улаан хөлтэй амьтан гаргаж үзээгүй, жил бүр улсын олимпиадад явна. Ямар сайндаа л Эрдэнэмандалын гавал гэдэг нэртэй байхав. Мань 2-ийн чинь аавууд бас л нэг нутгийн, их сургуулийн найзууд гэж байгаам. Тэгсэн чинь бид 2 ингээд таарчихдаг. Түүнд нь одоог хүртэл билэгшээж явдгийн.
Ингээд л Нямаатай нэг сургуульд бүр нэг ангид санаандгүй байж байгаад л ороод ирсийн. Найзалсаар найзалсаар хаа ч явсан хамт явсаар. Нямаа маань их ухаалаг, аливаа зүйлд буйртай ханддаг, тууштай санаа бодолтой ний нуугүй хэлэхэд хүнлэг гэхэд дэндүү хүнлэг хүн. Их сургуульд ороод ч тэр сурлагаараа урдуураа оюутан гишгүүлээлгүй онц дүнтэй төгссөн юм.
Одоо бодоход найз маань надад тусалсан нь миний түүнд тусалсанаас хэдэн арав дахин их юм билээ. Тэр бүгдийг бичээд байвал дэндүү урт чагсаалт гарах байх даа. Бид хоёр нэг нэгнийгээ юу хэлэх гээд байгааг шууд л мэддэг. Манай хүн их сургуулиа төгсөөд Монголын төмөр замын удирдах газар програмистаар 3 жил ажиллахдаа ямар том хэдэн систем бичсэн гэж бодож байна. Төмөр замаар зорчих хэдэн сая зорчигчдын бүхий л тооцоог хийдэг билет кассын систем, төмөр замаар тээвэрлэгддэг хэдэн сая тонн ачаа тээшийн тооцооны систем гээд хэд хэдэн томоохон биш томоос том системүүдийг зохиож, хариуцаж явсийн. Мань хүнийг нэг цаг гэртээ байхад нь л төмөр замийн ажил зогсох дөхдөг тийм л хэрэгтэй хүн нь. Үнэхээр найзаараа бахархдаг. Бас гарын дүйтэй гэж байгаа зурна, сийлнэ.
Одоо Нямаа маань аралын Японд ажиллаж амьдарч байгаа, лаг програмист. Бас л байнга мессенжерээр чатлана, сонин хачнаа хөөрөлдөнө.
Их сургуульдаа дотно нөхөрлөсөн бас нэг найз бол Туулайхүү. Уг нь жинхэнэ нэр нь Эрдэнэтуул л даа. Гэхдээ бид нар янз бүрээр дуудна. Туул, Эрка, болжмор нухдаг гээд л. Анх нэгдүгээр курст сурч байхад манай энэ хүн тараад л хаашаа явдгийн бүү мэд таг алга болчихно. Мань 2 той нээх нийлкү. 2-р күрсээс л ойртсоор ойртссор нэг л мэдэхэд үй зайгүй найзууд болсийм даа. Бас л толгойтой, хөгжилтэй, тусч. Бид хэдээс хамгийн түрүүнд аав болсон хүн дээ. Сургуулиа төгсөөд л Солонгос явхаар хөөцөлдөж эхэлсэн. Бүтэх нь, бүтэхгүй нь, хөөцөлдөж байна гэсээр байгаад л яваад өгсөн. Одоо мөн л Солонгост ажиллаж амьдарч байна.
Хорвоо гэж сонин шүү. Ийм сайн хүмүүсийг надтай друзья болгож орхидог. Бидний 2 нь Солонгост, 1 нь Японд харин би Монголдоо. Бид хэд үсээ цайж, шүдээ үйртэл хамт найзалсаар явах байх гэж боддог юм.
Олон сайн найз нар ар нуруунд хутга шааж байхад миний муу найз нар өртөн байж хамгаалдаг байж билээ. Миний өмнөөс олон олон мэсэнд өртсөн найзууддаа төлж үл барам өртэй ч түүнийгээ алба юм шиг боддогт нь би тэдэндээ баярладаг. Нэг л өдөр бид хамтдаа насны намба заан тагтан дээрээ гаанс нэрж суух байх даа анд нар минь.
Та хэдтэйгээ удахгүй уулзахын ерөөл тавья даа.
