Солонгост ажилласан миний найз

Би нилээн дээр хэдэн найзынхаа тухай бичиж байсан да. Нэг нь Солонгос улсад ажиллаж байгаа гээд л. Тэр найз маань 3 жил гэрээгээр ажиллаад өчигдөр Монголдоо ирсэн юм. Орой ажлаа тараад утсаар ярьж байгаад найзындаа хүрч очиж уулзлаа. Найз маань энд байхдаа нуруу туруу, мах шөлтэй сайхан л залуу байсан чинь шөвийтлөө турчихсан бас борлочихсон байхын. Бараг л танигдахааргүй болсон байна. Эзэнтэйгээ 2-уулаа ажилладаг хэвлэлийн үйлдвэрт ажилладаг болохоор ажил маш ихтэй, өглөө эрт ирээд л шөнө орой болтол ажиллаж, дунджаар 60000 ширхэг том баатам цаасан дээр хэвлэлт хийдэг гэсэн. Хэвлэх машин нь хэдийгээр автоматчилагдсан боловч цаас түүхий эдээ эмхэлж цэгцлэх гээд ажил нь үнэхээр их. Дээрээс нь хэвлэлийн будагны тоосонцор их байдаг болохоор ажиллах орчин нь тийм ч сайн биш. Тийм болохоор маш их ядарна. Орой гэртээ ирээд шууд л унтахын түүс болдог. Үдийнхээ цайнаар халуун ногоо голдуу будаа идэж, ус уугаад л ажилдаа ордог байсан гэсэн. Найзыгаа бүтэн 3 жил ингэж ажилласан гэж бодохоор дотор нэг зүйл зангирч байлаа. Дээрээс нь Эх орноо гэр бүлээ санана, хүн л юм чинь сэтгэл санаа нь таагүй байсан үеүд байсан. Энэ бүхнийг миний найз даван туулж ирснийг бодохоор миний энд хийж байгаа ажил юу ч биш санагдаж байна.
Намайг Улаанбаатар ямар байна гэж асуухад шороо бужигнаад, нэг л бүүдгэр байна гэж байсан. Байшин барилга нь гэж бас л хэцүү харагдаж байна да гэхдээ найз нь Монголдоо төрж өссөн болохоор сайхан байноо гэж ирээд л элдвийг хуучилсан. Ямартаа ч гэсэн найз маань ирсэнд туйлын их баяртай байна :-)