Хаая хн хн хн. Сайхан амарчээнүү, бий чигсн сайхан амарчээн. Тэхдээ өлсжийн. Өлсөж үхэх нээ зус. Гатцан өвс чигсн идхийнсан. Түрүүн жоохон ус л уусан. Ус ч яхуу уугаалаагаа. Харин юу ч идүүлкүүмаа намайг. Сар болжээшд. Шүлс шиг юм идүүлчээ л аваачаа уячна. Хэдэн өдрийн өмнө намайг солиорцийм шиг гүйлгэсэн. Хурдан гүүхкүү бол бөгс рүү зодоод, бөөр мөөр лүү өшиглөөдаагаам чинь. Үхтрээ хөлөрч, нүд харанхуйлаад үххкжээсөө. Нүдээ аниа л гүрийгээд байсан. Тэгж тэгж ашгүү дуусаад, чадалтай төрснийх, хамгийн эхэнд нь гүүгээд ирцэн байлээ л дээ. Бахардаж үхэнгээ алдсан, дөрүүн мөч янгинаад, уушиг зүрх амаар гаран алдаа л. Заза ашгүү тамлалт дууслаа гээ л, сайхан шүүслэг ногоон өвс, булгийн хүйтэн ус бодогдоо л, налайгаа л сайхан байжаах юм нүдэнд харагдаа л явцан. Ижийн минь сүү ч амтагдах шиг. Ёхх гээ л зогсох гэсэн чин юүү вэээ! Бөөөн тэнэг хүмүүс шаваад толгой түрүү нүд амгүй бариад, цохиод, алгадаад, зулгаагаад. Онжиго монжигоноос ч базжаах шиг. Тэсгэл алдаа л "та нар болиод өгөөч, би амармаарээн" гэж хашгирмаар байсан. Даанч дуу гараагүй. Гатцарсан хоолой хий л гяхтнажаагаам чинь. Нүд эрээлжилж унакаад байхад амьсгаа ч авах агаар байхгүй, таануус төсөөл л дөө. Тэр хүмүүс нь хэзээ ч дууску олон. Бүгдээрээ надад шаваадээсэн. Тийм муухай халуунд хүчилтөрөгчийн дутагдалд ороод, амьсгалын замын гуурснууд шороогоор бөглөрөөд, ингээд инфаркт болж үхдийм байж л гэж бодсон. Би ямар гэм хийсийм бэ хүмүүсээ? Ямар үйлийнх нь үр юм бэ энэ? Юүүгнүү тэгээд, "аа соёлонгийн хөлс хиамартай байдийн" чихшиг. Гү би үххкээдий шдээ энэ чинь!
Одоо би амарчаагаа чигсн ахиа л намайг тийм тамууд хүлээжаагаа.
Манай эзэн намайг хавар цагаан сараас эхэлж зовоогоо л 5 сарын сүүлч хүртэл л жоохон амсxийлгэдэг. Тэгээ л тэрнээс хойш энд тэнд авч яваа л шороонд хутгаад эхэлдийн. Удкуу наадам болно. Намайг бүр маангар хол давхиулийшд, ээ ям даа ям гэж! Давхихгуу бол зодно. Чулуу шиг хатуу сураар бөгс ураа л хаяжаагаам чинь. Гүрийгээд хэвтчиж болжийн л даа, даанч "өө энэ муу адсагаар хуушуур хийгээд идчий" гэншд. Тэгээ л айсандаа ийм амьдрал туулжийна даа.
Уйлах нээ, нүд бүрэлзээдийн. Гомджийн. Хурдан өвөл нь болоосой. Даардаг чигсн энүүний хажууд жаргал.
Ижийгээн дагаад эрхлээд гүүжээсэн гуруухан жилийн өмнөх цаг үе минь. Надтай ихэр төрсөн унага нутагтаан байгаа. Намайг холын хүнд зараад битоёрыг салгаал хаясан. Хэдий хол байгаа ч хуваагдсан эс шиг мэдэрдийн түүнийгээ. Уулзаад хуртай сайхан зуны өдөр өнжин цуг байж, нойтон сахлаг өвс идэж, толгойгоо хаялан давхихын сан.
Харин эзэн намайг зүгээр морь болгоцон бол эзэндээ үнэнч, эрэмгий сайн хүлэг болох бээсий. Эндээс зугатаагаад, хонины хашин морь болох хүсэлтэй би.
Нойрмог харагдсан чигсн яадий, ёооё өлсөөдийнаа, өлсөөдийшдээ.
Хаа нэг газраас хуулчлаа хэхэ :-)
